
عنوان اصلی:
Psychodynamic formulation
کتاب صورتبندی روانپویشی نوشته دبورا. ال کابانیس در سال ۲۰۱۳ به چاپ رسیده است. این کتاب دنباله روان درمانی تحلیلی: راهنمای بالینی میباشد که در سال ۲۰۱۱ به چاپ رسیده است. فرمولبندی یا صورت بندی در رواندرمانی تحلیلی به دلیل پیچیدگی طبیعی عمدتاً برای روان درمانگران تازه کار دشوار است. در بیشتر مطالبی که تا به حال در این زمینه نوشته شده، صورت بندی در قالب توضیح مفصل یک یا چند مورد بالینی آمده است. کابانیس و همکارانش در این کتاب به شکلی متفاوت با شرح مختصر از موارد متعدد بالینی به خواننده کمک میکنند از این منبع به صورت راهنما برای آموختن و تمرین کردن مطالب آموخته شده به طور پیوسته و پله پله استفاده کنند. نویسندگان در این کتاب در هر بخش مفاهیم پیچیده را به شکل ساده و قابل درک توضیح می دهند، به شکلی که مخاطب تازه کارتر هم بتواند بدون سابقه چندان در زمینه تحلیلی از این مفاهیم به شکل مناسب برای صورتبندی استفاده کند (نقل از روشنایی مقدم؛بابک). دبرا کاتز[۱]، معاون بخش آموزش و مدیر آموزش روانپزشکی در دانشگاه کنتاکی درباره این کتاب گفته است:” این بهترین کتابی بوده است که من درباره فرمولبندی روان پویشی خواندهام. قلمی روان با سبکی گرم همراه با مثالهای بالینی بیشمار. این کتاب به خواننده نشان میدهد که یک فرمولبندی روانپویشی تا چه حد برای فهمیدن مراجع و هدایت درمان میتواند مهم باشد، نه تنها در روان درمانی بلکه در همه موقعیت های بالینی. نویسندگان به طریقی سیستماتیک همراه با رشد مهارتها و فراهم کردن دانش برای ایجاد فرمولبندی روان پویشی و فکر کردن عمیق درباره مراجعین خواننده را هدایت می کنند. این کتاب تا به امروز جامعترین و در دسترسپذیرترین راهنمای یادگیری درباره فرمولبندی روان پویشی بوده است”.
بخش های کتاب:
این کتاب شامل پنج بخش و بیست و دو فصل و دویست و هشتاد و سه صفحه است.
بخش اول:معرفی صورت بندی روانپویشی
فصل یک: صورت بندی روان پویشی چیست؟
فصل دو: چگونه از صورتبندی های روانپویشی استفاده میکنیم؟
فصل سوم: چگونه یک صورت بندی روان پویشی را طراحی میکنیم؟
بخش دوم: توصیف کردن
فصل چهار: خود
فصل پنج: روابط
فصل شش: سازگاری
فصل هفت: شناخت
فصل هشت: کار کردن و تفریح کردن
بخش سوم: مرور کردن
فصل نه: آنچه با آن به دنیا می آییم-ژنتیک و رشد پس از تولد
فصل ده: سالهای اول زندگی
فصل یازده: اواسط دوران کودکی
فصل دوازده: اواخر دوران کودکی، نوجوانی و بزرگسالی
بخش چهارم: ارتباط دهی
فصل سیزده: تروما
فصل چهارده: مشکلات شناختی و احساسی اولیه
فصل پانزده: تعارض و دفاع
فصل شانزده: روابط با دیگران
فصل هفده: رشد خود
فصل هجده: دلبستگی
بخش پنجم: صورت بندی روانپویشی در تجربه بالینی (به طور عملی)
فصل نوزده: صورتبندی های روان پویشی در موقعیتهای مراقبتی حاد
فصل بیست: صورتبندی روان پویشی در درمان دارویی
فصل بیست و یک: صورتبندی روانپویشی در روان درمانی پویشی طولانی مدت: اصلاح در طول زمان
فصل بیست و دو: به اشتراکگذاری صورتبندی ها با مراجعان ما
وقتی به کوههای راکی نگاه میکنیم، یکی از زیباترین صحنههای زمین را میبینیم. اگر از ما بخواهند تا آن را توصیف کنیم میتوانیم قلههای پوشیده از برف، چمنزارهای کوهستانی آلپ، و رودخانههای خروشان را شاعرانه توصیف کنیم. این چیزی است که آنها اکنون هستند، همان چیزی که ما میبینیم. اما آنها چگونه به کوههای راکی که امروز میشناسیم تبدیل شدهاند؟ آنها چگونه شکل گرفتهاند؟ برای فهمیدن این امر زمینشناسان اطلاعاتی درباره سنگها گردآوری کردهاند. سپس این گونه فرضیهسازی کردند که میلیونها سال پیش تعدادی از صفحات شروع به حرکت در زیر صفحه زمین کرده و باعث شکلگیری این رشته کوه شدند. هیچ کسی روی زمین این واقعه را ندیده است. با این حال، شواهدی وجود دارد که نشان می دهد میلیونها سال پیش نیروهای درحال حرکتی از زیر سطح زمین منجر به شکلگیری یکی از زیباترین مکانهای جهان شده است. این نیروهای زیرزمینی علاوه بر این اینکه میلیونها سال باد و باران و یخبندان را گذارندهاند آنچه امروزه به رشتهکوههای راکی مشهور است را ایجاد کردهاند. این فرضیه به ما کمک میکند تا تاریخچه زمینمان را بفهمیم و روش تغییر زمین در پاسخ به نیروهایی که در زیر و سطح زمین کار میکند را پیشبینی کنیم. وقتی با مراجعین بزرگسال در اتاق درمان روبرو میشویم آنچه که آنها امروز هستند را میبینیم. به صحبت هایشان گوش میکنیم، رفتارشان را مشاهده میکنیم، به نظراتشان دقت میکنیم. اما آنها چگونه به افرادی که امروز میبینم تبدیل شدهاند؟ چه نیروهایی افکار و احساسات آنها را شکل داده است؟ رواندرمانگران روانپویشی، مانند زمینشناسان، در جستجوی پاسخ به این سوالات در فراتر از سطح هستند. آنها فرض میکنند که انسانها توسط نیروهایی شکل گرفتهاند که هم در سطح و هم در زیر سطح در طی زمان با هم شکل گرفتهاند و اندیشیدن درباره چگونگی کار این نیروها برای فهم گذشته و حال و آینده هر فردی مهم است. فرضیههای آنها همان فرمولبندی روانپویشیشان است و این فرمولبندیها برای هر جنبه از درمان ضروری است. دانشجویان و متخصصین اغلب از فرمولبندی روان پویشی وحشت دارند. وحشت از اینکه چگونه میتوانند نیروهایی پنهانی، که حتی خود مراجعینشان به سادگی به آنها دسترسی ندارند، را درک کنند. هر درمانگری میتواند فرمولبندی روان پویشی را بر اساس سه گام زیر( توصیف، مرور و ارتباط دادن) بسازد.
- الف)توصیف مشکلات و الگوهای اولیه
- ب) مروری بر تاریخچه رشدی
- ج) ارتباط دادن مشکلات و الگوها به تاریخچه با استفاده از سازماندهی ایدههایی برای رشد و پیشرفت
این کتاب هر یک از این سه مرحله را با استفاده از زبان واضح و مثالهای متعدد به شما آموزش میدهد.
بخش اول:
در بخش اول فرمولبندی روانپویشی و روش توصیف، مرور و پیوند معرفی میشود. صورتبندی به معنای توضیح دادن، یا به معنای بهتر، فرضیهپردازی است. همه متخصصین سلامت روان تمام مدت حین درمان در حال ترسیم صورتبندی برای فهم مشکلات مراجعینشان هستند. در حوزه سلامت روان مشکلاتی که سعی در فهمیدنشان داریم شامل روش فکر کردن، احساس کردن و رفتار کردن مراجعین است. زمانی که مراجعین را صورتبندی میکنیم نه تنها به چگونگی فکر کردن، احساس کردن و رفتار کردن افراد فکر می کنیم بلکه به چرایی آن هم فکر میکنیم. چرا او اینگونه رفتار میکند؟ چرا این فکر را درباره خودش دارد؟ چرا اینگونه پاسخ مرا میدهد؟ سبب شناسیهای مختلف درمانهای متفاوتی را مطرح می کنند. بنابراین داشتن فرضیاتی درباره این سوال ها برای اظهار نظر کردن و طراحی درمان حیاتی است.
بخش دوم:
در این بخش توصیف مشکلات و الگوها آموزش داده می شود. پیش از آنکه به این فکر کنیم که چرا افراد مشکلات و الگوهای اولیهشان را پیدا کردهاند می بایست بتوانیم چیزی که هستند را توصیف کنیم. در اینجا نه تنها راجع به شکایت اصلی صحبت میشود بلکه درباره موضوعاتی که در زیربنای روشهای غالب فکری، احساسی و رفتاری فرد در جریان است نیز صحبت میشود. این مرحله به پنج حوزه اصلی عملکرد تقسیم می شود: خود، روابط، سازگاری، شناخت، کار کردن و ایفای نقش. مهم است که هر یک از این حوزهها را توصیف کنیم تا شیوه عملکرد فرد را بفهمیم. برای انجام آن همان قدر که از آنچه مراجع میگوید میفهمیم از آنچه مراجع به ما نشان میدهد هم متوجه می شویم. همچنین لازم است بیش از یک لایه را برای هر یک از این عملکردها توصیف کنیم تا واقعا مراجع را بفهمیم. تمام این حوزهها در این بخش شرح داده میشود.
بخش سوم:
به شما آموزش میدهد تا تاریخچه رشدی را مرور کنید. متخصصین سلامت روان با رویکرد روان پویشی علاقمند به دوران کودکی مراجعینشان هستند. استفاده از روش روان پویشی بیشتر از اینکه کمکی به افراد برای آگاه شدن از افکار و احساسات ناهشیارشان باشد روشی برای فهم چگونگی و چرایی رشد این افکار و احساسات ناهشیار است. زمانی که در حال درمان مراجعینمان هستیم میتوانیم به روشهای بسیار متفاوتی از این فهم استفاده کنیم و به این طریق به آنها کمک میکنیم تا ظرفیتهایشان را ارتقا دهند. ظرفیتهایی که در سال های اولیه زندگیشان کاملاً شکل نگرفته است. چنین تاریخچهای از تولد با اساس خانواده مراجع، سیر رشدی مربوط به والدین و ذخیره ژنتیکی شروع میشود و شامل تمام جنبههای سالهای اولیه زندگی از جمله دلبستگی، روابط اولیه با مراقبین و تروما است و تا دوران کودکی بعدتر، بلوغ و بزرگسالی و تا لحظه اکنون ادامه مییابد. از آنجا که نمیدانیم چرا افراد چنین الگوهایی پیدا کردهاند میبایست همه چیز را توصیف کنیم و علاقمند به عوامل وراثتی و محیطی و ارتباط میان آنها باشیم. هدف این است که دوره های رشدی که خوب بوده را به همان اندازه دورههای رشدی که مشکل ساز بودهاند بفهمیم. ما به تمام اطلاعاتی که می توانیم به دست آوریم نیاز داریم تا فرضیه روابط علی میان تاریخچه و رشد ویژگی های اولیه مراجع را ارائه دهیم.
بخش چهارم:
آخرین مرحله طراحی صورتبندی روان پویشی، برقراری ارتباط میان مشکلات و الگوها با تاریخچه رشدی برای شکل دهی یک روایت طولی است که تلاش میکند فرضیه هایی درباره چرایی و چگونگی پیدایش شیوههای فکری، احساسی و رفتاری را در مراجع ارائه دهد. برای انجام آن میتوانیم از ایدههای سازمان یافته درباره مسیر رشدی کمک گرفت. این ایدههای سازمان یافته تلاش میکند که ما به طرق مختلفی، تجارب رشدی مراجعینمان را تصور کرده و بفهمیم. این ایدهها به ما کمک میکنند تا با استفاده از اطلاعاتی که از تاریخچه به دست آوردهایم در این باره فکر کنیم که چگونه این موارد منجر به مشکلات و الگوهای فعلی قابل مشاهده در مراجعین شده است. ایدههای مختلف ممکن است در فهم الگوها و مشکلات متفاوت کمک کنندهتر باشند. ایده های سازمان یافتهای که در بخش چهار شرح داده میشود به اثرات موارد ذیل بر رشد اشاره میکند: تروما، مشکلات اولیه شناختی و عاطفی، تعارض و دفاع، روابط با دیگران، رشد “خود” و دلبستگی.
بخش پنجم:
روشهایی را به شما ارائه میکند تا فرمول بندی روان پویشی را در موقعیت های بالینی استفاده کنید. صورت بندیهای روان پویشی در تمام موقعیت های درمانی سلامت روان مورد استفاده هستند. آنها شامل هم موقعیت مراقبتی حاد مثل اتاق های اورژانس روان پزشکی، بخش های بستری روان پزشکی و بخشهای طبی یا جراحی است و هم در موقعیت روان درمانی پویشی طولانی مدت.
منحصر به فرد بودن فرمولبندی رویکرد روان
پویشی از این بابت است که روشی که ذهنِ ناهشیار افکار، احساسات و رفتارمان را تحت
تاثیر قرار می دهد را به شکل پررنگی مد نظر قرار میدهد. با این حال، به
عنوان روان درمانگران روان پویشی ما به هر چیزی که بر مراجعینمان تاثیر خواهد
گذاشت علاقمند هستیم. این شامل هم طبیعت و هم تربیت است. به همین دلیل
نویسندگان در این کتاب عمداً اطلاعات مربوط به ژنتیک ، خلق و خو، تروما و و هر
آنچه بر رشد اثر میگذارد را مد نظر قرار دادهاند. ساخت فرمولبندی
فقط یک تمرین جذاب نیست، بلکه بخش ضروری از روند درمان است. بدون فرمولبندی
روان پویشی ما تنها سطح را می بینیم. ما نمی توانیم نیروهایی خارق العادهای که
در شکلگیری طریقی که مراجعین فکر، احساس و رفتار میکنند را بفهمیم. بنابراین با این
درک میتوانیم به مراجعین کمک کنیم تا خودشان را بفهمند و آنچه برای خلق زندگی
آزادتر و راضیتر نیاز دارند را بیابند.
پیوست:
[۱] Debra Katz